Asgari ücrete yapılan yüzde 54 zam; emekli ve çalışan tüm kesimlere de aynı oranda uygulanmalıdır. Dengelerin gözetilmesi, adalet ve hakkaniyet bunu gerektirir. Önceki yıllarda, asgari ücrete yapılan zamlar; çalışan ve emekli kesime aynı oranda yansıtılmamıştı! Bunuda dikkate alırsak  aslında emeklilere yapılması gereken zam % 70 seviyelerinde olmalıdır. 2002 yılı en düşük emekli aylığı 257 TL Asgari ücret 184 TL Emekli aylığı Asgari ücretin % 40 üzerinde! 2022 yılı en düşük emekli aylığı 3500 TL Asgari ücret 5500 TL Emekli aylığı Asgari ücretin % 36 altında! 2023 yılı için Asgari ücret 8500 TL olarak açıklandı. Şimdi sıra emekli zammında. Emekliler zam sonrası bakalım daha ne kadar Asgari ücretin altına düşecek göreceğiz! Milyonlarca emekli; çalışma hayatı boyunca ödediği primler ve vergilerle kendinden  önce emekli olanları bir anlamda finanse etti. Şimdi; çalışanlar da onları finanse ediyor. Bu bir döngü. Bu döngüyü hakkaniyetli ve sürdürülebilir olarak kurmak ülkeyi yönetenlerin öncelikli görevidir. Çalışma yaşamı boyunca tavandan prim ödeyen milyonlarca emekli birkaç yıl öncesine kadar haklı olarak, asgari ücretin iki üç katı maaşı alıyordu. Bu hassas denge gözetilmediği için şimdi maaşları asgari ücretin çok altına düştü! Öyle anlaşılıyorki, daha da düşecek! Bir başka konu; piyasada iş yapan çok sayıda müteahhit ve taşeronlar var. Asgari ücretlilerin büyük bir kısmı buralarda istihdam ediliyor. Patronların bu son zamdan sonra haklı olarak aldıkları ihaleler için fiyat güncellemesi talebi olacaktır. Aksi halde, işçi  çıkarmak zorunda kalacaklardır. Bildiğim kadarıyla, devlet kendisine bağlı çalışan müteahhit ve taşeronlar için  bu güncellemeyi yapıyor. Aynı güncelleme özel sektör içinde zorunlu olmalı. Tabii, ülke gerçeklerini de göz ardı edemeyiz; ekonomisi güçlü gelişmiş ülkelerde 3 yada 4  çalışana 1 emekli düşerken, bizde 1.8 çalışana 1 emekli düşüyor. EYT ile birlikte emekli olacak 2 milyon kişiyle, bu oran 1.3'e gerileyecek! Çalışan sayısını artıramazsak ki, uzun vadede bile bu mümkün görünmüyor? Zira, çalışan sayısını mevcut sayının iki katına çıkarmak hiç kolay değil! Biz tam tersine zaten yüksek olan emekli sayısını daha da yükseltiyoruz. Bundan sonra iş başına gelecek hükümetlerin işi hiç kolay olmayacak! Bu vahim durum; gelmiş geçmiş tüm hükümetlerin oy kaygısıyla uyguladıkları popülist politikaların bir sonucudur. Ne yazık ki, bu popülist politikalar ısrarla devam ettiriliyor... İstihdam yaratacak, üretime dönük yatırımlar yerine tüketimi özendiren politikaların tercih edilmesi...İsrafa, şatafata, sığınmacılara giden kaynaklar...liyakatsiz görevlendirmeler... Ülkenin hayati öncelikleri gözetilmeden, plansız ve programsız yapılan yatırımlar...Tüm bunlar ülkeyi büyük bir hızla açmaza sürüklüyor! Şu acı gerçeği de hatırlatmakta yarar var. Piyasaları kontrol altına alıp, enflasyonu düşürmedikten sonra ücretlere yapılacak zammın hiç bir önemi yoktur.