Ihlas Haber Ajansı tarafından
24 Mart, 2025 16:37 tarihinde yayınlandı
A+ A-
Okuma Süresi: 2dk
Yorum Sayısı: 0

Sokak köpekleri kümeste katliam yaptı

Rize’de başıboş sokak köpeklerinin tel örgüyü yırtarak girdiği kümeste 86 tavuk telef oldu.
Olay, merkeze bağlı Değirmendere Mahallesi Trafo Sokak’ta bulunan Ömer Ekşioğlu’na ilişkin kümeste meydana geldi. Sokakta başıboş gezen köpeklerin Ömer Ekşioğlu’na ilişkin tel örgü ile sarılı kümese girmesi sonucu 86 tane kümes hayvanı telef oldu.
Sokak köpekleri yüzünden mağdur olduklarını söyleyen Ömer Ekşioğlu, "Eskilerden kalma 30-40 yıllık bir kümesimiz vardı. Tel örgülerle etrafını sardık. Gündüzleri tavuklarımız burada otlarlar, gezen tavuk olur, organik yumurta olur falan diye düşündük. Son 1-2 aydır bu bölgeye sokak köpeklerinin dadanması sonucu birkaç defa kimi hadiseler atlattık. Muhtarımıza başvurduk, belediyemize gittik lakin sahip çıkmadılar. ’Biz bırakmıyoruz, biz getirmiyoruz’ dediler. Ve sonuç ortada. Yaklaşık 10 sokak köpeği buraya saldırdı. Tel örgüyü yırtıp içeriye girdiler. 86 yaşındaki babam balkondan gördü ve sopa ile köpeklerin üzerine yürüdü fakat köpekler babama gerçek atak yapınca babam geriye çekilmek zorunda kaldı. Bu ürkütücü olayı izlemek zorunda kaldı. Ben gelene kadar da olay bitmişti zaten" dedi.

"Tavuklarıma gözüm üzere bakıyordum"
Hayvanlarına gözü üzere baktığını söz eden Ekşioğlu, artık ölmüş hallerini gördükçe çok üzüldüğünü ve elinin temizlemeye gitmediğini lisana getirerek, "86 tane cins ve farklı ırklardan tavuğumuz yok edildi. Ben yetkililere seslenmek istiyorum. Vicdanlarını nasıl susturacaklar. Bu köpekleri buralara kim getirdi bıraktı? Bizim sahibimiz yok mu? Ben mi araştırıp bulacağım? Ben yetkililerden bu işin tahlile ulaşmasını istiyorum. Ben maddi olarak da manevi olarak da mağdurum. Maddi durumum çözülebilir ancak manevi durumum nasıl çözülecek? Benim gözümden akan yaşın hesabını kim verecek? Bu canların hesabını kim verecek? Ben bunları yumurtalardan çıkartarak büyüttüm. Elim temizlemeye gitmiyor. Bir geçmiş olsun bile diyemediler bize. Yalnızca bize geliyorlar ’bizimle alakalı değil, sokak köpekleri gezebilir’ diyorlar. Ben 52 yaşındayım. Şimdiye kadar gezmiyorlardı da artık ne oldu" sözlerini kullandı.

"Yumurta vermeye başlamışlardı"
Tavuklar tam yumurta vermeye başladığında bu olayın yaşandığını belirten Ekşioğlu, "Bunları yumurtadan çıkardık, ampul yaktım, kışın ısıttım. 6 ayı geçti. Tam yumurta vermeye başladıklarında bu istila oldu. Kimi canları kurtarmak için birtakım canları da yok etmeyelim. Ben şoktayım. Onlara da bir tahlil bulunsun fakat bize de bulunsun. Biz mağdur olmayalım. Ben bunları aylarca elimle yedirdim. Biz bir insan bekliyoruz. Bu hadise neden oldu ve bir daha olmayacağına kelam verecekler mi bize? Bu köpekleri toplayacaklar mı? Bu köpeklere bir barınak yapacaklar mı? Bu Türkiye’nin, dünyanın bir sorunu. Bu benim işim değil. Benim işim yaşatmaktı lakin becerip de yaşatamadım" biçiminde konuştu.

Yorum Yaz

Gönderdiğiniz yorum moderasyon ekibi tarafından incelendikten sonra yayınlanacaktır.

blank
Ihlas Haber Ajansı tarafından
24 Mart, 2025 16:45 tarihinde yayınlandı
A+ A-
Okuma Süresi: 1dk
Yorum Sayısı: 0

Geleneksel ahşap sandalyenin Giresun’daki son temsilcisi

Giresun’da klâsik el işçiliğiyle ahşap sandalyeler üreten 64 yaşındaki Kadir Gürel, mesleğini öğretecek bir çırak bulamamaktan şikayetçi. Yarım asırdır ahşabı işleyerek sandalyeye dönüştüren Gürel, kendisinden sonra bu zanaatın yok olacağından tasa duyuyor.
Eskiden onlarca ustanın bulunduğu Giresun’da, klasik teknikle yapılan ahşap sandalyeleri üreten tek usta olarak kaldığını belirten Gürel, "Kayınbabamdan öğrendiğim ahşap Giresun sandalyesi mesleğini ilerlemiş yaşıma karşın sürdürmeye devam ediyorum. Fakat benden sonra bu mesleği sürdürecek kimse yok. Öğrenmek isteyen de çıkmıyor" dedi.
Giresun sandalyesinin kendine has özellikleri hakkında da bilgi veren Gürel, bu sandalyelerin yalnızca Hamidiye köyünde üretildiğini ve vaktinde lokanta ile kahvehanelerde yaygın olarak kullanıldığını belirtti. Gürel, "Sandalyeler büsbütün çivisiz, kenetleme tekniğiyle yapılıyor. Kullanılan ağaç da çok değerli, en sağlam olan gürgen ağacını işleyerek üretiyorum. Bugün bile yarım asır evvel yapılan sandalyeler hala kullanılıyor. Plastik sandalyelerin yaygınlaşmasıyla birlikte ahşap sandalye üretimi unutulmaya başladı. Bu nedenle mesleğin son temsilcisi olarak kaldım" dedi.

"Talepler var lakin usta yok"
Ahşap sandalyelere günümüzde nostaljik bir ilginin arttığını belirten Gürel, bilhassa turizm bölgelerindeki kafelerden sipariş aldığını fakat üretim kapasitesinin hudutlu olduğunu söyledi. Gürel, "Tamamen el emeğiyle çalıştığım için taleplere yetişemiyorum. Yanımda eleman çalıştırabilsem daha fazla üretim yapabilirim fakat çırak bile bulamazken eleman çalıştırmam mümkün değil. Bu yüzden siparişleri kabul edemiyorum. Giresun’un son ahşap sandalye ustası olarak atölyem kapanma tehlikesiyle karşı karşıya. Makinalarla ahşap sandalye üretmek mümkün fakat benim yaptığım büsbütün bir zanaat. Bu sanatın yok olması sahiden üzücü" diye konuştu.

Yorum Yaz

Gönderdiğiniz yorum moderasyon ekibi tarafından incelendikten sonra yayınlanacaktır.