‘’Gel dediler, geldik vatan için/Öl dediler, öldük özgürce yaşam hakkı için/ Bedenlerimizden parça, canımızdan can verdik o gazi topraklara/Vatan belledik dağını, taşını/Beşparmaklara kazıdık bayraklarımızı/ Ya şimdi, Ey Vatan?/ Ya şimdi?
Sanki hiç yaşanmamış gibi onca zaman!
Sanki hiç yaşamamışsınız gibi o yılları!
Sanki bir alacak, verecek davasıymış gibi!
Öyle mi Kıbrıs’ım?
Öyle mi Yavru Vatan?
Gel dendi, geldik koşa, koşa.
Öl dediler, öldük; vuruşa, vuruşa.
Şehitler verdik,
Kafa kol, göz bacak hiç gözetmedik.
Bedenimizi de, canımızı da, kanımızı da helal ettik.
Gazi olduk, malul olduk;
Ama hepsi o gazi topraklar için.
Hiç erinmedik, hiç yüksünmedik.
Her defasında ‘’önce vatan’’;
Sonrasında, ‘’vatan sağ olsun’’ dedik.
Ya şimdi?
Ya şimdi Ey vatan?
Şikâyetim var, seni benden alıp; Rum’a vermek isteyenlerden,
Şikâyetim var, gönderinde dalgalanan bayraklarımıza göz dikenlerden,
Şikâyetim var, vatanımı %, % dilimlere bölenlerden..!
Biz o topraklara bugünleri görelim diye gelmedik,
Biz o topraklarda Rum’a hiç boyun eğmedik.
Bizim şanımız tarihin derinliklerinde kaldı sanmayın,
Çevirin başınızı,
Erenköy’e, Beşparmaklara, Kırnı’ya, Meserya’ya,
Pladini’ye, Gazimağosa’ya;
Bakın Toroslara…
Bakın, iyi bakın ve hatırlayın!
Dedelerinizin, babalarınızın ayak izlerini taşır;
Dağlarıyla, taşlarıyla, yasemin kokulu o gazi topraklar…
Her bir karesinde nice kahramanlıklar, nice can bedelleri var.
Ha Mücahit, ha Mehmetçik,
Ne fark eder ki?
Kanınız, kanımıza değmedi mi?
Bedenlerimiz o topraklara gömülmedi mi?
Ya şimdi?
Ya şimdi Ey vatan?
Ya şimdi?
Bak!
Birileri çıkmış yüzde hesabıyla veriyor vatan bellediğimiz yerleri!
Birleri çıkmış haritalarda paylaştırıyor can bedellerini!
Birileri al ver sürecine bile girmiş,
Vatanın paylaşım haritaları, BM’nin kasasına kitlenmiş!
Yürekler yaralı,
Beyinler çaresiz,
Gözler yaşlı…
Canımızdan aziz bellediğimiz Kıbrıs’ı
O Gazi vatan parçasını,
%’lik hesaplarla Rum’a iade etme yetkisini size kim verdi?
Utan!
Söyleyin,
Bu yetki size kimden geldi?
Unutma!
Bu davaya millilik vasfını Türk Milleti verdi.
Gün gelecek, bu günlerde geçecek,
Tarihe kazınan bu ayıplı süreç de bitecek!
Rum’un oynadığı her oyunun sonu gelecek;
Önünde, sonunda hakkını alacak bu millet.
Ne ‘’Birleşik Kıbrıs’ı’’?
K.K.T.C’dir adı,
Kıbrıs Türk’ünün hakkıdır, bu devlet.
Tarih sayfaları böyle bildi,
Bundan sonra da böyle bilecek.
Türk’ün vatan bellediği yerin bedeli bellidir;
Bu gerçek hiç değişmeyecek.
Bilinsin ki!
Ne ben unutacağım bu teslimiyeti,
Ne benim gibi binlerce Kıbrıs Gazisi,
Ne de Kıbrıs’ın şehitleri.
Atilla Çilingir
www.atillacilingir.com
www.biyografi.info/kisi-atillacilingir
