Giresun’da klâsik el işçiliğiyle ahşap sandalyeler üreten 64 yaşındaki Kadir Gürel, mesleğini öğretecek bir çırak bulamamaktan şikayetçi. Yarım asırdır ahşabı işleyerek sandalyeye dönüştüren Gürel, kendisinden sonra bu zanaatın yok olacağından tasa duyuyor.
Eskiden onlarca ustanın bulunduğu Giresun’da, klasik teknikle yapılan ahşap sandalyeleri üreten tek usta olarak kaldığını belirten Gürel, "Kayınbabamdan öğrendiğim ahşap Giresun sandalyesi mesleğini ilerlemiş yaşıma karşın sürdürmeye devam ediyorum. Fakat benden sonra bu mesleği sürdürecek kimse yok. Öğrenmek isteyen de çıkmıyor" dedi.
Giresun sandalyesinin kendine has özellikleri hakkında da bilgi veren Gürel, bu sandalyelerin yalnızca Hamidiye köyünde üretildiğini ve vaktinde lokanta ile kahvehanelerde yaygın olarak kullanıldığını belirtti. Gürel, "Sandalyeler büsbütün çivisiz, kenetleme tekniğiyle yapılıyor. Kullanılan ağaç da çok değerli, en sağlam olan gürgen ağacını işleyerek üretiyorum. Bugün bile yarım asır evvel yapılan sandalyeler hala kullanılıyor. Plastik sandalyelerin yaygınlaşmasıyla birlikte ahşap sandalye üretimi unutulmaya başladı. Bu nedenle mesleğin son temsilcisi olarak kaldım" dedi.

"Talepler var lakin usta yok"
Ahşap sandalyelere günümüzde nostaljik bir ilginin arttığını belirten Gürel, bilhassa turizm bölgelerindeki kafelerden sipariş aldığını fakat üretim kapasitesinin hudutlu olduğunu söyledi. Gürel, "Tamamen el emeğiyle çalıştığım için taleplere yetişemiyorum. Yanımda eleman çalıştırabilsem daha fazla üretim yapabilirim fakat çırak bile bulamazken eleman çalıştırmam mümkün değil. Bu yüzden siparişleri kabul edemiyorum. Giresun’un son ahşap sandalye ustası olarak atölyem kapanma tehlikesiyle karşı karşıya. Makinalarla ahşap sandalye üretmek mümkün fakat benim yaptığım büsbütün bir zanaat. Bu sanatın yok olması sahiden üzücü" diye konuştu.