Sorunlarla boğuşulan ülkemizde, belirgin bir şiddet ve öfke egemen oldu, olmaya da devam ediyor.
İnsanlar, burunlarından soluyorlar. Çünkü, mutsuzlar, gelecek kaygıları onları aynı zamanda umutsuz yapıyor.
Gazete ya da televizyon haberlerini izlediğimizde, her gün bir şiddet olayıyla karşı karşıya kalıyoruz.
Eşini öldüren mi dersiniz, çocuğunu doğrayan mı gazetelerin baş sayfalarında yerini alıyor.
Ürettiği ürün para etmeyen çiftçi öfkeli…Atanamayan öğretmen öfkeli.. Emeğinin karşılığını alamayan işçi öfkeli. Baba çocuğa, çocuk babaya öfkeli. Geçinmede zorluk çekenlerin tümü öfkeli.
Kanlı ölüm haberlerinin gelmediği bir günümüz yok.
Müşteri bakkala kızgın, bakkal müşteriye. O zaman işin kolayı, hemen çekip silahı öldürmek.
Sözüm ona, spor alanında, taraftar öfkeli.
Ondan da öte, ülkeyi yönetenler ve yönetmeye talip olanlar öfkeli.
Sevecenlik, empati hak getire.
Nereye baksak, öfkeli insanları görüyoruz. Trafikte öfke, maçta öfke. Öfkeli olmak, her an kavgaya tutuşmak anlamına da geliyor. Kavgaya tutuşmak işin kolayı mıdır?
Bu bir garipliğin işaretidir. Sanki toplum çıldırmış bir görünüm içinde. Sevgisizlik yok olmuş. Saldırganlık artmış, giderek de artıyor. Bunun yanında karamsarlık da işin cabası.
Peki, ne yapmalı?
Her şeyin başı sevgidir diyerek, eğitim alanında ve ailede yeni yetişenleri eğitmeliyiz.
Bunun için de ülkeyi yöneten ve yönetmeye talip olanların, öfkeli dil kullanmaktan vazgeçmeleri, kutuplaşmaları hızlandıracak davranışlarda kaçınmaları gerekir.
Bu toplumun bireyleri, birbirlerine sevgi ve saygı duyan, insan haklarını benimsemiş, komşuluk hukukuna sahip bir özelliğe kavuşmalıdır.
Bu öfke seli, toplumu batırır. Dindar ve kindar nesiller yetiştirmekle de bu olmaz.
Düşmanlık tohumları atanlar da gün gelir bundan nasibini alırlar.
SAKARYA MEYDAN MUHAREBESİ
Bugün tarihimizin dönüm noktalarından birini kutlayacağız. Sakarya Meydan Muharebesi’nin 103’ncü yılı kutlu olsun. Kurtuluş Savaşı’mızın kaderini de belirleyen bugün 23 Ağustos 1921’de başladı ve 13 Eylül 1921’de 22 gün, 22 gece sürdükten sonra başarıyla sonuçlandı. Çocuklarımıza öğretmeliyiz bu önemli günleri.