Bu memleketin gerçek sahiplerinden, cumhuriyetle ulus devlet kimliği kazanmış, millet olmuş güzel ülkemin güzel insanlarından söz edeceğim. Siyasetçiler  umurumda değil! Biri gider, biri gelir.

Aslolan millettir. O yüzden siyasetçilerin ne dediğinin benim için önemi yok. Millet ne diyor, millete bakarım! Önemli olan olağan üstü hallerde milletin gösterdiği reaksiyondur.

“İnsanı yaşat ki, Devlet yaşasın” felsefesi varoluş nedenimizin temeli değil mi?

Devleti devlet yapan kimsesizlerin kimsesi olmasıdır. Devlet önlem alıyor mu? Akılla, bilimle, adaletle ve liyakatle yönetiliyor mu? insanına sahip çıkıyor mu? Bir de buna bakarım.

Televizyonlarda, sosyal medya’da günlerdir izliyoruz. Bir takım çevrelerin devleti (iktidar ile devleti karıştırmayalım!) enkazın altına gömme çabaları var. Eleştirilerin ardı arkası gelmiyor; -Devlet geç kaldı! -Zamanında organize olamadı!

– Enkaz altındakilere zamanında ulaşılamadı!

– Erzak ve Çadırlar yetersizdi….!

Oysaki devlet millet elele.

Bu günlerde can Azerbeycan’da güzel bir slogan var. ” İki devlet tek millet elele”

Burada bir parantez açmak istiyorum;

“Ülkeye zarar veren, ulusal güvenliğimizi tehdit eden olağan üstü durumlarda, devlet ile milletin reaksiyonu senkronize (eşzamanlı) olursa, bunun bir anlamı olur!”

İmar Kanunu, inşaat yönetmeliği, imar affı, imar barışı, müteahhitler, yapı denetim firmaları günlerdir mercek altında.

Fakat bunlar; her nedense, başımıza bir felaket geldiğinde aklımıza geliyor!

Hiç şüphe yok ki, yaşadığımız olay yüzyılın en büyük felaketi.13 milyon 500 bin (Bu sayı, birçok ülkenin nüfusundan fazla!) insanımızın yaşadığı bir bölge depremden etkilendi. Şu ana kadar! 44 binden fazla insanımızı kaybettik, onbinlerce insanımız yaralandı, binalarımız yerle bir oldu. Bu boyutta bir afet dünyanın hangi ülkesinde olursa olsun, aksaklıkların yaşanması kaçınılmazdır. Fakat, ne yazık ki, bizde mide bulandıran olaylarda yaşanıyor!

Uzaktan gazel okumak, oturduğu yerden eleştirmek işin en kolayı. Sen üzerine düşeni yaptın mı? Önce kendini sorgula.

Haa, konuşmayacak, tartışmayacak, eleştirmeyecek miyiz? dersler çıkarmayacak mıyız? Tabii ki bunlar olacak. Sorumlular kanunlarımız önünde hesap verecek!

Başta da ifade ettiğim gibi, bu yazımda, farklı bir konuya dikkat çekmek istiyorum; İnsanımıza… damarlarında asil kan taşıyan yüce gönüllü Anadolu insanına..!

* Henüz 24 yaşında ufak tefek bir Türk kızı Fransa’da depremzeler için yardım topluyor. Tek başına, kendi kullandığı TIR  ile taa Fransa’dan yola çıkıp, günlerce direksiyon sallayarak ülkesine, afet bölgesine yardım ulaştırıyor. “Bu yeterli değil tekrar geleceğim” diyor.

* Fransız bir gazeteci tanık olduğu bir olayı şöyle anlatıyor;

“Yardım tırları yollarda sanki freni yokmuş gibi uçarak gidiyordu, Türkler çıldırmış olmalı.“

* Bir başka tır şoförü bir an evvel yardımı ulaştırmanın telaşıyla, patlayıp parçalanan lastiklerine aldırmadan jantları üzerinde yoluna devam ediyor.

* Doktorlarımız, sağlıkçılarımız hiç vakit kaybetmeden yola çıkıyor.

* Kurtarma ekiplerimiz bölgeye ilk ulaşanlar. Uyumadan dinlenmeden, yemeden, içmeden göçük altından can kurtarıyorlar.

* Ülkenin her yerinde insanlar kendiliklerinden organize olarak, yardım kolileri hazırlıyor.

* Küçücük çocuklarımız kumbaralarındaki paraları, en iyi oyuncaklarını bölgeye gönderiyor.

* Kastamonun Araç ilçesindeki Yukarıyazı köyünde (Bu köy benim köyüm.Topu topu bir kaç hane. Onlarda kıt kanaat geçinen çoğunluğu yaşlı insanlar.) “Biz ne yapabiliriz” diye muhtarla birlikte düşünüyorlar ve deprem bölgesine odun göndermeye karar veriyorlar. Traktörlerine yükledikleri odunları şehre ulaştırıp, koordinasyon merkezine teslim ediyorlar. Herkes gücü nispetinde, karınca kararınca…

* İlk görev yeri olan  Kırşehir’e tayini çıkan Uzm.Dr. yeğenim daha ilk gün, hiç tereddüt etmeden, gerekli izinleri alarak Kahraman Maraşa hareket ediyor. Kız başıma nerede kalırım, ne yerim, ne içerim gibi ayrıntıları düşünmüyor bile.

Bazıları gibi; daha fazla kazanmak için ülkesini terk etmek ise eminim aklından bile geçmemiştir. O ve onun gibiler bizim gururumuz.

* Ailemizin bir başka ferdi, kardeşimiz Jeoloğ Dr. Gazanfer Erbay günlerdir bölgede.

Eminim, bu yazıyı okuyan sizlerin;  bir yakınınız, bir tanıdığınız belkide kendiniz bölgede afetzede insanlarımıza yardım için çabalıyorsunuzdur.

Tüm bunlara şahit olduktan sonra, gözleri dolmayanların, göğsü kabarmayanların yazının devamını okumalarına gerek yok! Gidip, soylarını araştırsınlar!

Yüce gönüllü tüm insanlarımızın önünde saygıyla eğiliyorum.

Türk milletini farklı kılan, bizi biz yapan ve hiç bir millette var olmayan, genlerimizden gelen işte bu eşsiz özellikler değil mi?

Düşmanlarımızı düşündüren ve ürkütende bizdeki bu millet olma şuurudur”. Bu asil millete yokluklar içerisinde İstiklal harbini kazandıran kuvayi milliye ruhu; bugün olduğu gibi yarında hep var olacak.

Atatürk ne güzel söylemiş; “Arkadaşlar! Gidip, Toros Dağları’na bakınız, eğer orada bir tek Yörük çadırı görürseniz ve o çadırda bir duman tütüyorsa, şunu çok iyi biliniz ki bu dünyada hiçbir güç ve kuvvet asla bizi yenemez.”

Türk milleti birlik ve beraberlikle tüm güçlüklerin üstesinden gelmeyi başarmıştır.

Şanlı tarihimiz bunun eşsiz örnekleriyle doludur.