Karabük’te, esnaflık yapan Bayram Küçükzoroğlu (45), çocuklarına organik yumurta yedirebilmek için yaşadığı 6 katlı apartmanın terasında tavuk ve hindi beslerken, güvercinlerin altına koyduğu yumurtalardan çıkan civcivleri ise büyütmek için uğraş veriyor.
Kentte 16 yıldır esnaflık yapan 2 çocuk babası Bayram Küçükzoroğlu, çocuklarını organik yumurta ile besleyebilmek için yaşadığı 6 katlı apartmanın terasına kümes kurdu. 10 tavuk, 2 hindi ve 2 horoz bulunan kümesten çıkan günlük taze yumurtaları evine götüren Küçükzoroğlu, günün yorgunluğu ve stresini ise farklı türdeki 200’ün üzerindeki güvercin ile atıyor. Güvercinlerin altlarına koyduğu tavuk yumurtalarından 20 gün sonra civciv çıkmasını sağlayan Küçükzoroğlu, “ Güvercinlerimizi bazen dinlendirmeye alıyoruz, onlardan yavru almıyoruz. Tabii bu süreçte hayvanlar yumurtlama ve yavru yapmak istedikleri için sürekli yumurta yapıyorlar. Bizde bu yumurtaları değiştirip altlarına tavuk yumurtası koyuyoruz. Bunu her zaman yapmıyoruz. 10 yumurta koymuştuk 9 tane civciv çıktı. Bir tanesi kırıldığı için çıkamadı. Güvercinler çok güzel civciv çıkardı. Güvercinlerde hiçbir yadırgama olmadı. Tabii güvercin kendi yavrusunu ağzıyla beslediği için civcivleri alıp lamba altlarında, ana kucağında büyütmeye devam ediyoruz.” dedi.
Çocuklarına organik yumurta ve et yedirebilmek için 6.kat olmasına rağmen tavuk beslediğini de belirten Küçükzoroğlu, ’’Hiçbir katkı maddesi kullanmadan mısır, buğday ve evden çıkanları veriyorum. Çok sağlıklı olduğunu düşünüyorum. İsteyenler oluyor ancak 8 yumurtadan fazla çıkmadığı için sadece bir esnaf komşuma veriyorum. Onunla birlikte tüketiyoruz" ifadelerine yer verdi.
Uzun zamandır alışkın değildi bu şehir sazlı sözlü 3 Nisan kutlamalarına,
Yabancılaştık bu tür kutlamalara ama hatırlayacağız yeniden böyle etkinlikleri, birlikte eğlenmeyi ve bu durumu gelenek haline getirmeyi.
Şehrin sahipsizliği ve eşraf yokluğu hep konuşulur, yazılır, çizilir. Bu şehrin ekmeğini yiyen, suyunu içen, havasını soluyan ve ben Karabüklüyüm diyen bir halkın şehir olma savaşını görmek isterdik. Lakin maalesef henüz görebilmiş değiliz o arzuyu, isteği, hevesi.
Yine de, Teşekkürler Özkan Başkan…
Türkiye’de ağır sanayinin odak noktası Karabük Demir Çelik İşletmelerinin ve şehrin kuruluşunun yıldönümünü belleğine yerleştiremeyen Karabük, Karabüklüler gününü nasıl kutlayacak anlamış değilim.
Ticaret ve Sanayi Odasındaki toplantıda Vali Mustafa Yavuz’un önerisi ile 7 Ağustos günü Karabüklüler günü olarak kabul edilmiş, çok tuhaf!
Bana kalsa özentiden başka bir şey değil…
Ağustos ayı nereden çıktı ayrı mesele, o tarihte bu şehirde kimi bulacaksında bu günü Karabüklüler günü olarak kutlayacaksın ayrı mesele.
Şunu diyorsanız belki anlarım, Karabüklüler Günü şehirde değil de sosyal medyada kutlansın, sanal kutlansın, halk katılmasa da olur, o da başka bir garabet.
3 Nisan her platformda Karabük ve Kardemir’in kuruluş günü olarak kabul edildiğine göre, ayrıca bir başka tarihte Karabüklüler gününe ne gerek var? Şayet illa Karabüklüler Günü diye bir gün kutlamak istiyorsanız buyurun 3 Nisan’da kutlayalım.
Bu plaka merakı nereden geliyor. Tuhaf..!
Bakın bizim bir Üniversitemiz var.
Bu şehrin üniversitesi ve bünyesinde binlerce öğrenci ve öğretmeni barındıran Karabük’ün bacasız fabrikası.
Bu sözüm, bu şehri ve üniversiteyi şekilden şekle sokan bir zihniyete dur demek yerine alkış tutan ve susanlaradır, bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyenleredir.
Bu şehre, bu şehrin halkına, değerlerine dil uzatanlara sessiz kalanlar, bu şehrin dilsiz şeytanlarıdır.
Karabük Üniversitesi şehir merkezine bir fakülte açma kararı aldı.
Karabük Belediye Başkanı Özkan Çetinkaya ile Rektör Fatih Kırışık inisiyatif alarak şehir merkezine fakülte ya da fakülteler kurma kararı aldı. Tartışılabilir lakin bizce güzel karar, günden güne ölüp giden şehri canlandırabilir.
Eften-püften işlerle uğraşacağınıza şehrin ağır abilerini bir araya getirip şehir merkezini canlandırın. Öğrenciyi şehir merkezine çekecek projeler üretin, şehir bambaşka bir havaya bürünsün, cıvıl cıvıl, rengarenk görüntüler ortaya çıksın.
Safranbolu önümüzde en güzel örnektir.
Bir Sağlık Meslek Yüksekokulu Üniversite kampüs alanına geri gidiyor diye ilçe ayağa kalktı, şehrine sahip çıkıyor.
Neden..?
Esnafın en önemli gelir kapısından biri kapanmasın diye.
Peki biz ne yapıyoruz..?
İpe sapa gelmez işlerle uğraşmaktan şehre faydası olacak asıl konulara değinmiyoruz, değinemiyoruz..!
Ne 3 Nisan’da, ne 23 Nisan’da, ne 19 Mayıs’ta, ne 30 Ağustos’ta, ne de 29 Ekim’de yapılan törenlerde zoraki katılan protokol ve öğrencilerin haricinde kimseler olmuyor, halkı bu tür etkinliklere çekemiyoruz.
Lütfen kendimizi kandırmayalım.
Allah aşkına boş işlerle uğraşmayalım,
Bu şehir ve bu şehrin insanı için neler yapabiliriz bunu konuşalım, buna kafa yoralım.
Yaygın basında “3 Nisan Sanayi Günü” değerlendirmesi yapılıyor,
Çok güzel, ama
Bu şehrin üniversitesini düşürdüğümüz hale bir bakmamız gerekmiyor mu?
