Karadeniz Teknik Üniversitesi (KTÜ) Orman Mühendisliği Kısmı Orman Entomolojisi ve Müdafaa Anabilim Kolu Öğretim Üyesi Doç. Dr. Kadir Alperen Coşkuner, "Doğu Karadeniz çok yağış alır, bu nedenle yangın olmaz" biçiminde bir inanışın gerçek olmadığını belirterek Doğu Karadeniz’deki yangınlar ile Ege ve Akdeniz bölgelerindeki yangınlar çok farklı dinamiklere sahip olduğunu belirtti.
Doğu Karadeniz bölgesindeki orman yangınlarının, Ege ve Akdeniz’deki yangınlara nazaran daha düşük şiddetli olduğunu vurgulayan Coşkuner, bunun temel nedeninin bölgede yapraklı ormanların yaygın olması olduğunu söyledi. Yaprak dökümüyle birlikte yerde biriken kuru hususların yangın için uygun ortam oluşturduğunu belirten Coşkuner, "Ancak ekseriyetle bu devirde hava nemlidir, yağışlı dönemler devam eder ve tutuşma kuralları oluşmaz. Ancak birtakım devirlerde, bilhassa lodos estiğinde ve sıcaklıklar 27-28 dereceye kadar çıktığında yangın riski önemli formda artar," dedi.
Doğu Karadeniz’de tarım yerleri ile orman alanlarının iç içe geçmiş yapısına da dikkat çeken Coşkuner, bahçe paklığı gayesiyle yapılan ateşlerin, sıcak ve kuru periyotlarda örtü yangınına dönüşebileceğini söz ederek eğimli yerlerde bu tıp yangınların kolaylıkla ormana sıçrayabildiğini tabir etti.
"Ülkemizde yangın dönemini ikiye ayırırız"
Ülkemizde yangın dönemini ikiye ayırdıklarını kaydeden Coşkuner, "Doğu Karadeniz çok yağış alır, bu nedenle yangın olmaz formunda bir inanış vardır; lakin bu yanlışsız değildir. Doğu Karadeniz’deki yangınlar ile Ege ve Akdeniz bölgelerindeki yangınlar çok farklı dinamiklere sahiptir. Biz ülkemizde yangın dönemini ikiye ayırırız: Birincisi, Mayıs’tan Ekim’e kadar süren ve Ege-Akdeniz bölgelerinde görülen yangın devridir. İkincisi ise "kış yangınları" olarak isimlendirdiğimiz, Kasım’dan Nisan’a kadar süren süreçtir ve bu periyotta Doğu Karadeniz bölgesinde yangınlar meydana gelir. Bu bölgedeki yangınlar, Ege ve Akdeniz bölgelerindeki yangınlara nazaran daha düşük şiddetlidir. Zira Doğu Karadeniz’de çoğunlukla yapraklı ormanlar bulunur" dedi.
"Yangının çıkabilmesi için yerde kuru yanıcı husus bulunması gerekir"
Yangının çıkabilmesi için yerde kuru yanıcı hususların bulunması gerektiğini kaydeden Coşkuner, "Bir yangının çıkabilmesi için yerde kuru yanıcı unsur bulunması gerekir. Bu da, yapraklı ağaçların yaprak döktüğü sonbahar ve kış aylarında mümkün olur. Lakin bu periyotta her vakit yangın çıkmaz. Zira ekseriyetle hava nemlidir, yağışlı dönemler devam eder ve tutuşma koşulları oluşmaz. Ama kimi devirlerde, bilhassa "lodos" olarak bilinen güneyli rüzgârlar estiğinde ve hava sıcaklıkları kışın bile 27-28 derecelere ulaştığında yangın riski artar. Bölgede tarım toprakları ile orman alanları iç içe geçmiş durumdadır; sonlarını ayırmak zordur. Bahçe paklığı gayesiyle yapılan yakmalar, bu sıcak ve kuru periyotlarda yangına neden olabilir. Eğimli topraklar nedeniyle bu yangınlar basitçe ormana sıçrayabilir. Bu yangınlar, "örtü yangını" olarak isimlendirilir. Hasebiyle, bu bölgede çıkan yangınlar düşük şiddetli olsa da, kış aylarında da Karadeniz Bölgesi’nde orman yangınları görülebilir. Hatta birtakım yangınlar, alandaki izleri kısa müddette yok olduğu için bir yıl sonra fark edilmez bile.