Burası bir hastane değil; adeta sabır sınavı merkezi . Giden bin pişman, kalan zaten hasta. Burası tedavi için değil, sistemsizliğe tanıklık etmek için uğranılan bir durak yeri.

Sabahın köründe sıraya girip, sıra numarası almak için bekleyen vatandaşlar...

Aylar sonrasına verilen poliklinik randevuları...

Acilde yığılmış insanlar, iki-üç saat bekletilen hastalar…

Soruyorum buradan yöneticilere:

Bu nasıl bir yönetim anlayışı? Bu nasıl bir sağlık hizmeti?

Doktor desen az, hemşire desen yetersiz. Varlık gösteren birkaç fedakar sağlık çalışanı da sistemin çürümüşlüğü altında eziliyor.

Peki ya cihazlar? Kimi zaman çalışmıyor, kimi zaman bozuk…

VATANDAŞIN HAYATI BU KADAR MI UCUZ?

Burada bir yetersizlik değil, alenen bir vurdumduymazlık var. Yönetim kimin elinde, kim hesap veriyor belli değil. O koltuklarda oturup “hizmet veriyoruz” diye ahkam kesenler, bir gün o koridorlarda saatlerce beklemek zorunda kalsalar ne hissederlerdi acaba?

Karabük halkı üçüncü sınıf sağlık hizmetini hak etmiyor. Bu millet vergisini veriyor, emeğini veriyor. Ama karşılığında insanca sağlık hizmeti bile alamıyor.

YAZIK ÇOK YAZIK..