Yaşayan en büyük Türk Milliyetçisi Devlet Bahçeli, bir konuşmasında artık klasikleşmiş, bir slogan olan, “Türk Kürt kardeştir/ PKK kalleştir” e vurgu yapmış.

Biz de aynı düşüncedeyiz. Değerli büyüğümüzün bunu anımsatmasına çok çok sevindik.

Evet, Türk Kürt kardeştir.
Yüz yıllar boyunca, aynı coğrafyada yaşamak bizi etle kemik haline getirmiş.
Kız almışız, damat vermişiz. Kökü derinlere inen akrabalıklar kurmuşuz. Yurdun dört bir yanında, filizlenmiş bu ilişkiler. En doğudan en batıya, her iki etnik kökenden insanlar bir araya gelmişler. Dostluklar kurmuşlar, ticaret ortaklığı yapmışlar. İstanbul’da ticaret ve sanayinin en büyükleri Kürt yurttaşlarımızdır.
Kürtlerden, Genel Kurmay Başkanımız, milletvekilimiz, cumhurbaşkanımız, komutanlarımız olmuş. Doktorlarımız, mühendislerimiz, öğretmenlerimiz, bilim insanlarımız Türk Kürt demeden, hizmet sunmuşlar.
Osmanlı döneminde hizmet yoksunu bırakılmış bu bölgelerimize cumhuriyet el atmış. Olanakları ölçüsünde yol yapmış, hastane yapmış, fabrika yapmış, okul yapmış.. Ama, bir asimilasyon uygulamamış. Kendilerini Kürt olarak hisseden yurttaşlarımız, kendi dillerinde konuşmalarını sürdürmüşler. Hiç kimse de sen böyle konuşuyorsun dememiş.. Zaman zaman bazı aklı evliler çıkıp, dil üzerinden zorlama yapmış olabilirler. Ama, bu devletin bir politikası olmamış.
Bu bölgelerimizde, hizmet aksaması da olmuş olabilir.
Ancak, yanmış yıkılmış bir ülke teslim almış olan cumhuriyet, kalkınma atılımlarını yaparken, doğu-batı diye ayırmamış. Hizmetten yoksun kalan batı bölgeleri de bir gerçek olarak ortaya çıkmış.
Örneğin, bizim bölgemiz. Ulusal ekonomiye çok fazla katkı veren bu bölge (Zonguldak, Karabük, Bartın) daha yeni yeni hizmet alabilmeye başlamış. Kömürüyle, ülkenin kalkınmasında büyük pay sahibi olan Zonguldak, ancak 1970’li yılların sonunda yola kavuşmuş. Fabrikalar kuran Demir Çelik’i bünyesinde taşıyan Karabük, iline ancak 2000’li yıllarda karayolundan ulaşır hale gelmiş.
Bu illerin köylerinin sorunlarını dile getirmeye gerek var mı?
Varsa, halen su içemeyen, yolu olmayan, okulu olmayan köylerimiz olduğunu anımsatalım.
Kısacası, cumhuriyet bir bölgeyi ihmal edip, diğer bölgeleri abat etmiş değildir. Olanaklar ölçüsünde bir şeyler yapılmaya çalışılmıştır. Doğu’da hizmet yok diyenler, İc Anadolu’nun haline bir baksınlar. Hatta ve hatta bu ülkenin başkenti Ankara’nın köylerine gözlerini diksinler.
Dil konusunda ise, hiç abartmaya gerek yok. Biz, 1960’lı yıllarda Ankara’ya gittiğimizde, şehirli çocuklar bizim şivemizle de alay etmişlerdi. Demek istediğimiz, Doğu’daki yurttaşların çektikleri kadar, Batı’daki yurttaşlar da aynı şeyleri yaşamışlardır.
Bülent Arınç Efendi, “Türkiye’de Kürt sorunu vardır” demiş.
Bizce, halt etmiş.
Türkiye’de Kürt sorunu yok, Kürtçülük sorunu vardır. Bu sorun da maroken koltuklarda oturup, kişisel rant elde etmek isteyenlerin uydurdukları bir tezdir. Türkiye’nin sorunu Doğusuyla, batısıyla yoksulluk sorunudur. Adaletsizlik, eşitsizlik, liyakatsizlik sorunudur.
Evet, PKK kalleştir.
Sevr ile ülkeyi bölemeyenlerin bu aşkları hiç bitmemiştir. Doğu Kültür Ocaklarıyla aydınlık getirme çabaları, Türk Devletinin bursuyla okuyan ve tipik bir Amerikan Ajanı olan Abdullah Öcalan denilen eşkıya tarafından kurulan Kürdistan İşçi Partisi ‘PKK) eliyle bölünmeyi hızlandırma, ülkeyi güçsüzleştirme çabasıdır yapılmak istenen.
12 Eylül öncesi tohumları atılan PKK, omzu kalabalık beş general döneminde, Diyarbakır Cezaevinde yapılan işkencelerden yolu çıkarak, taraftar toplama ile dağa çıkışları başlatmıştır.
Soruyoruz, o günleri yaşayanlara.
İşkenceler sadece 12 Eylül Döneminde sadece o bölgemizde mi oldu?
İstanbul’da, Zonguldak’ta, Karabük’te ve ülkenin diğer coğrafyalarında aynı acılar yaşanmadı mı?
Sözün kısası, bitmiş olan PKK terörü; şu 22 yıllık dönemde azmadı mı?
Bundan, ülkeyi yönetenlerin hiç mi payı yok?
Açılım, saçılım masalları ve Kürt seçmenin oyunu almak için uygulanan çıkarcı politikalar bizi bu noktaya getirmiştir.
O nedenle, Bahçeli’nin “ Türk Kürt Kardeştir/PKK kalleştir” demesinde hiçbir samimiyet yoktur.
El sıkışmaların altında yatan da bellidir. Anayasa değişikliğine kapı aralamak, Tayyip Erdoğan’ı ömür boyu cumhurbaşkanı yapmaktır.