Ihlas Haber Ajansı tarafından
12 Ocak, 2025 12:30 tarihinde yayınlandı
A+ A-
Okuma Süresi: 2dk
Yorum Sayısı: 0

Trabzon’dan Japonya’ya uzanan 8 bin kilometrelik hayal gerçek oldu

Türk-Japon münasebetlerinin gelişmesinde en değerli olaylardan biri olarak gösterilen Ertuğrul Fırkateyni’nin kıssasından etkilenen 17 yaşındaki Trabzonlu lise öğrencisi Yavuz Selim Durmuş, kendi imkânlarıyla öğrendiği Japonca sayesinde Japon Devleti’nin bursunu kazanarak gittiği ülkede şehit düşen Trabzonlu cetlerinin izini buldu.
Ertuğrul Fırkateyni, 1887’de Japon İmparatoru Meiji’nin Osmanlı Padişahı II. Abdülhamid’e gönderdiği armağanlara karşılık olarak bir dostluk heyeti ve armağanlarla Japonya’ya gitmek üzere görevlendirilmişti. Uzun ve kuvvetli bir seyahatin akabinde Japonya’ya ulaşan gemi, Türk-Japon dostluğunun birinci adımını atmış, Osmanlı heyeti Japon İmparatoru Meiji ile buluşarak armağanları takdim etmişti. Lakin İstanbul’a dönüş yolunda 16 Eylül 1890’da okyanusta fırtınaya yakalanan fırkateyn, Japonya’nın Kushimoto açıklarında kayalıklara çarparak batmış, yaklaşık 600 mürettebattan sırf 69 kişi kurtulabilmişti. Bu deniz kazasında ölenlerden biri de Trabzon’un Tonya ilçesinden olan Mehmet oğlu Abdullah Kuzoğlu’ydu.

Hiçbir kursa gitmeden kendi kendine Japonca öğrenip Japonya’ya gitti
Trabzon’un Ortahisar ilçesindeki Dursun Ali Kurt Anadolu İmam Hatip Lisesi 12. sınıf öğrencisi Yavuz Selim Durmuş, Tonya ilçesinden Osmanlı Donanması’nda misyon yapan ataları Mehmet oğlu Abdullah Kuzoğlu’nun kıssasını büyüklerinden duyduğunu söyledi. Durmuş, her şeyin bir çocukluk hayali ile başladığını belirterek “Tonya’dan sırf bir kişi bu sefere katılmış. Dedelerimin, cetlerimin kim olduğunu öğrenmek istiyordum. Küçüklüğümden beri daima Japonya’ya gidip kabrinde dua okumak, ona teşekkür etmek istedim. Lise yıllarımın başlarında kendi kendime bu hayalle Japonca öğrenmeye başladım. 3 yılın sonunda Japonca’yı kendi kendime uğraşarak hiçbir kursa gitmeden bilgisayarlardan kitaplardan sözlüklerden öğrenmeye başardım" dedi.
Japon hükümetinin her yıl 100 yabancı öğrenciye burs verdiğini belirten Durmuş, “Her sene dünyanın dört bir tarafından bilhassa Asya ve G7 ülkeleri içerisinden yüz öğrenci Japonya devleti tarafından verilen Asia Kakehashi Bursu sayesinde Japonya’da liselerde eğitim görme hakkı kazanıyor. Ben de bu programın imtihanına girdim akabinde mülakatların hepsinden muvaffakiyet ile geçtim. Türkiye’de çok kısıtlı kontenjan olmasına karşın Japonya’ya gitmeyi başardım. Akabinde da talih yapıtı Ertuğrul Fırkateyni’nin battığı Kushimoto’nun bağlı olduğu Wakayama eyaletine gönderildim. 4 ay boyunca orada yaşadım. Orada arşivleri araştırırken dedelerimizin, atalarımızın mezarının olduğu yeri buldum. Deniz kazasında şehit olan Osmanlı askerleri için yapılan anıtın başında Yasin-i Şerif okudum” diye konuştu.

"3 yılda Japonca’yı öğrendim"
Japoncayı 3 yılda üst düzeye kadar getirdiğini kaydeden Durmuş, “Japoncayı lise yıllarının başından beri üç yılda belirli bir düzeye getirmeyi başardım. Sonrasında Japonya’ya gittiğimde de daima olarak etrafımdaki insanlara sorular sorarak onlarla konuşmaya çalışarak Japoncamı en üst seviyeyi geçebilecek düzeye getirdim. Orada çok beşerle tanıştım. Birinci evvel Tokyo’ya gitmiştim. Oradan daha sonra kalacağımız yere dağıldık. Japoncayı tek başıma öğrendiğim için en yaygın lehçe olan Tokyo lehçesi üzerinden öğrendim. Gönderildiğim bölgede ise karışım lehçeler kullanılıyordu. Birinci gittim yerde ufak bir irtibat sorunu yaşadım beşerlerle nasıl bağlantı kuracağım nasıl konuşacağım diye çok korkmuştum. Daha sonra konuşa konuşa onlar bana söylemleri öğretti. Ben de daima onların söylediklerini tekrar etmeye çalıştım. Esasen Türkiye’de söz ezberini yapmıştım. Yalnızca söylemlerde sorunlar yaşıyordum bunu da Japonya’ya giderek aştım. Japonya’da girdiğim imtihanlarda evrakımı aldım. 4 aylık bursun sonunda tekrar Trabzon’a döndüm. Şu anda Japonya’daki imtihanlar için çalışıyorum. Tekrardan Japonya’da eğitim görmek istiyorum. Trabzon’da maalesef Japonca eğitim veren her hangi bir kurs ya da bir hoca bulunmadığından ötürü her şeyi kendi başıma öğreniyorum” formunda konuştu.

Bizi sosyal medyadan takip edin
blank
Ihlas Haber Ajansı tarafından
07 Mayıs, 2025 16:52 tarihinde yayınlandı
A+ A-
Okuma Süresi: 3dk
Yorum Sayısı: 0

6 yıllık boşanma davasının ardından evden tahliye edilen kadın çatıya sığındı

Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde, 6 yıl süren boşanma davasının sona ermesinin akabinde eşine ilişkin konuttan polis eşliğinde çıkartılan bayan, gidecek yeri olmadığı gerekçesiyle ömrünü birebir binanın çatı katında sürdürmeye başladı.
Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde, eski eşi T.A. tarafından hakkında tahliye davası açılan konutta oturmaya devam eden Sevda S.’nin aleyhine karar çıktı. Kararın akabinde üzerine icra memurları ve polis kümeleri meskene gelerek tahliye sürecini başlattı. Sevda S.’nin kapıyı açmaması üzerine çilingir yardımıyla kapı açılarak tahliye süreci tamamlandı. Sevda S. gidecek yeri olmadığını söyleyerek poşetlere doldurulan eşyalarını çatı katına ve merdiven boşluklarına yerleştirdi. Çatıda yaşamaya başladığını, buraya yatak koyarak geceleri uyuduğunu, komşularına giderek özel gereksinimlerini giderdiğini anlatan Sevda S., yaşadıklarını şöyle anlattı:
"6 yıldan beri süren bir mahkeme sürecimiz var. İftirayla boşanıldık. Hatta gidip imza bile atmadım. Beni iftirayla, yalancı şahitle boşadı. Gerisi aslı olmayan, iftiraya kurban gittim. Çocuklarımdan oldum, evimden oldum. Yuvamdan oldum. Sokakta kaldım. Görün perişanlığımı. Babamı kaybettim. 16 yıl oldu. Anne yok, baba yok. Annemi kaybettim. Kalp krizi geçirdi. Bir buçuk sene oldu. Annem bakıyordu bana 6 yıldan beri. Bir arada yaşıyorduk baba maaşıyla. Tazminat almadım. Nafaka alamadım. Hiçbir haktan sahip olamadım. Sıhhat meselelerim var. Kalpten ameliyat olacaktım. İcra yoluyla kapıya atıldım, baba topraklarına haciz koyuldu. Avukat masrafları bana yüklendi, mağdur oldum. Sokakta kaldım. Evet, akrabalarım var, köyüm var, etrafım var. Anlatmakla bitmez. O kadar çok akrabalarım, etrafım var. Fakat bu türlü bir günde düşünen dost olmuyormuş ya. Anasızlık, babasızlık bu türlü bir şey. Kimseye yük olmak istemiyorsun. Lakin sahip de çıkmıyorlar. Bana dört muhtarlık sahip çıkamadı."

"Beraber aldık o meskeni, fakat beni iftirayla dışarı attı"
Sevda S., boşanma süreciyle birlikte meskenin kendisine verilmediğini, bu durumu hâlâ kabullenemediğini lisana getirerek şunları söyledi:
"Evlilik bilgi içinde aldık bu konutu. Beraberken aldık. Ondan sonra boşanma kararı işte gelince bana dedi konuttan çıkacaksın dedi. Fakat ben boşanıp imza falan atmadım yani. Alavereyle, düzmeceyle işi yani bu noktaya getirdi. İftira attı, ispat edemedi. Hiçbir ispat, ispat yok elinde. Beni mağdur etti yani. Benim namusumla, onurumla oynadı ya. Bir bayanın ağzına baktı. Onun yüzünden ceza aldım. Başıma gelmeyen kalmadı. Bütün psikolojim gitti, çocuklarımdan oldum. Üç tane çocuğum var. Çöp poşetiyle çatılara eşyalarımı koydum. Merdiven boşluklarında. Ben de burada çatıda yatıyorum. Evet akraban var, etrafım var lakin sahip çıkan yok. Dayanak olan yok. Sormuyorlar bile başımıza kalır diye. Neredesin, ne yapıyorsun?"

"Ev bulmak problem değil, kirayı ödeyemiyorsan tekrar dışarıdasın"
Sağlık durumu nedeniyle çalışamadığını, geçimini sağlayamadığını belirten Sevda S., yalnızca başını sokacak bir yer istediğini belirtti. Sevda S., "Çözüm ’köye çık.’ Ben esasen çarşıda geçmiş çocukluğum. 25 yıllık evlilik hayatım. Ben tertibim meskenim yani evimden oldum. Sokakta kaldım. Mağdur oldum. O gün ameliyata gidecektim kalpten ameliyat olacaktım ya icra zoruyla kapıya atıldım. Evet çatıda yaşıyorum yalnızca diyorum. Burada kendi başıma kendimi idame etmeye çalışıyorum. Arkadaşlarıma işte gidiyorum. Affedersiniz özel gereksinimlerinizi karşılamak için kendi başıma ne yapacağımı bilemiyorum. Ruhsal olarak bittim."

"Yetim maaşı üç kardeşe bölündü, sıhhat sıkıntım var, çalışamıyorum"
Hastalıkları olduğunu anlatan Sevda S., "4 bin, 3 bin 700 işte 4 binde. 3 kız kardeşi alıyoruz. Onlar da mağdur. Onlar da kiradalar. Sıhhat meselem var. Böbreğimde dört tane kitlem var. Kalbimden ameliyat olacağım Bolu’da. Düzce’de tedavi görebilirim. Bunları da ispat edebilirim. Çalışamıyorum. Sıhhat meseleleri yüzünden çalışamıyorum. Yani mağdur oldum. Her türlü mağdur oldum. Ruhsal olarak zati bittim. Ne yapabilirim? Nereye gidebilirim? Yok yani çocuklarım düşman oldu. Çocuklarım da yok. Küçükler akıllara değmez bir şey de diyemiyorum. Onlar da onlara muhtaç diyorum. Okul okuyorlar. Lakin bir anne olarak ne olursa olsun çocuklarından takviye görmek istiyorsun" dedi.

"Sadece yardım, Allah isteği için"
Sevda S., konuşmasının sonunda maddi değil insani takviye istediğini vurgulayarak şöyle dedi:
"Kira dayanağı ya da ne bileyim maddi olarak bu maddiyata dökülsün diye istemiyorum, bu türlü bir şey yok yani maddi olarak bir şey yok. Yalnızca yardım Allah isteği için hayırlarını istiyorum. Ben konut bulma problem değil, dediğim üzere kirayı veremeyince konut yani yok. Yok. Sokakta kalıyorsun. Nereye gideceksin? Başına sokacak bir yerin yok. Ufak da olsa bir meskenin, kendini sokacak bir konutun olsun istiyorsun."

Kadın sığınma meskenini kabul etmedi
Öte yandan Aile ve Toplumsal Hizmetler Müdürlüğü’ne bağlı yetkililer, Sevda S.’ye ulaşarak bayan sığınma konutunda kalması teklifinde bulundu. Fakat Sevda S., kiralık bir meskende yaşamak istediğini söyleyerek bu teklifi reddetti.

Bizi sosyal medyadan takip edin

Yorum Yaz

Gönderdiğiniz yorum moderasyon ekibi tarafından incelendikten sonra yayınlanacaktır.