Bartın’da köylü bayanlar, yaklaşık 200 yıldır kendi ürettikleri hayvansal eserlerle meyve ve zerzevatları Galla Pazarı’nda müşterileriyle buluşturuyor. 200 yıldır kent merkezinde kurulan pazarda mesai ise şafak vaktinden evvel başlıyor.
Bartın’ın kırsalında yaşayan üretici bayanlar, 200 yıldır kent merkezinde kurulan Galla Pazarı’nda buluşuyor. Yöre beşerinin şivesiyle "Galla Pazarı" olarak tabir edilen ’kadınlar pazarı’, her hafta salı, cuma ve pazar günleri hizmet veriyor. Gece yarısından sonra kocaları, çocukları ya da yakınlarıyla meskenlerinden çıkan bayanlar, şafak vakti ulaştıkları kent merkezindeki kapalı pazar alanlarında tezgahlarını açıyor. Dönem uzunluğu büyük emek harcayan bayanlar, el emeği, göz ışığı eserleri, sabahın erken saatlerinde geldikleri pazar yerlerinde görücüye çıkarıyor. Bayan üreticiler, taze taze eserleri açtıkları tezgahların başında saatlerce bekleyerek müşterilerine ulaştırıyor.
Gece 02.30 ile 04.00 saatleri ortasında pazar alanına gelen bayanlar, sabah saatlerinde 06.00’ya kadar tezgahlarını yerleştirerek, müşterilerini bekliyor. Gün uzunluğu eserlerini satmanın uğraşında olan esnaftan eserlerini erken bitirenler, akşam saat 19.00 üzere konutlarına dönerken, bitiremeyenler ise saat 22.00’a kadar müşteri bekliyor.
Kadın üreticiler haftanın 3 günü buluştuğu ve yöresel şivede "Gala Pazarı" olarak tabir edilen pazar yerinde, 2 asırdır hem ekonomik hayata hem de toplumsal hayata büyük dayanak sağlıyor.

Galla Pazarı’nın tarihçesi
17. yüzyılın ortalarında Bartın’a uğrayan Evliya Çelebi, cumartesi günleri pazar kurulduğundan bahsetmiştir. 18. yüzyılın başlarında Uluslu İbrahim Hamdi tarafından kaleme alınan Atlas isimli yapıtta de, cumartesi günleri kurulduğu lisana getirilen pazar daha sonraları gelenekselleşerek salı ve cuma günleri Galla Pazarı olarak kurulmaya başlanmıştır.
Yaklaşık 200 yıldır varlığını sürdüren Galla Pazarı’nın kuruluşu, Osmanlı devrinde işsizlik nedeniyle ormancılık faaliyetleri için erkeklerin meskenlerinden ayrılması ve konutun iç işlerinin yanı sıra, tarla ve bahçe işlerini bayanların üstlenmesiyle başlamıştır.
Ürettikleri eserleri kendi pazarlamak ve aracıyı ortadan kaldırmak için köylerde yahut kasaba içinde bağı, bahçesi, hayvanı olan mesken bayanları, kendi yiyeceğinden artırdıkları eserleri en yakın pazar olan Bartın Pazarı’nda satıp konutlarında olmayan unsurları alma yolunu seçmişlerdir.
Ürettikleri eserleri doldurdukları küfeleri sırtlanan bayanların sokak sokak dolaşarak eserleri satmak istemesiyle çıkan alışveriş kültürüyle başlayan ticaret kültürü, pazar alanı olarak günümüze kadar ulaştı.