Bıktık, usandık artık siyasetin bu kirli dilinden. Toplumu germenin kime ne faydası var? Aşağılama, hakaret, suçlama, küçük görme, itibarsızlaştırma, ayrıştırma, kutuplaştırma, kasetlerle tehditler, olumsuz algı yaratma çabaları... Ne oluyoruz? Siyasetçiler neden ısrarla nefret dilini kullanıyorlar? Onlarca örnek var. Birbirlerine açtıkları çok sayıda hakaret davası var. Bunları burada yazarak okuyucuya saygısızlık yapmak istemem. Halkına saygısı olan bir lider siyasetin dilini bu kadar kirletmez, Kirletmemeli. Millet'te, bu kirli dili alkışlamamalı! Siyaset biliminde bu kadar seviyesizliğe yer yoktur! Siyaset bilimi; metodolojik olarak çeşitlidir. Psikoloji, sosyal araştırma ve bilişsel sinirbilimden kaynaklanan birçok yöntemi benimser. Yaklaşımlar pozitivizm, yorumculuk, rasyonel seçim teorisi, davranışçılık, yapısalcılık, postyapısalcılık, felsefi gerçekçilik, tarihsel kurumsallık ve çoğulculuğu içerir. Bizde öyle mi? Gündem değiştirme, algı yaratma, ayrıştırma, kutuplaştırma, gibi tehlikeli yöntemler ısrarla kullanılıyor. Bu da, ülkemiz üzerinde kötü emelleri olan emperyalist güçlerin ekmeğine yağ sürüyor. İktidar uğruna insanları germek, toplumu huzursuzluk ortamına çekmek siyasetin yöntemi olmamalı. Çok partili döneme geçtiğimiz 1946 yılından buyana kimler geldi, kimler geçti.Türk siyasetinin dili hiç bir dönemde bu kadar kirlenmemişti. Geçmişte de, mecliste vekillerin; küfürlü, tekme yumruklu kavgalarına şahit olduk. Fakat liderler hiç bir zaman birbirlerine şimdi olduğu kadar düşmanca saldırmamış, bu kadar çirkin kelimeler kullanmamışlardı. Her zaman eleştiriye tahammül ve hoşgörü hakimdi. TV lerde milletin huzuruna çıkıp, medenice tartışırlardı. Millet keyifle izler ve kararını verirdi. Şimdi öyle mi? Nereden türediği belli olmayan bir sürü yandaş, yalaka gazeteci müsveddesi kadrolu eleman gibi sürekli ekranlarda. Körler sağırlar birbirini ağırlar misali, İktidarında, muhalefetinde silahşörlüğünü bunlar yapıyor. Aynı suratları görmekten bıktık artık. Bunlar yetmez gibi birde, çok bilmiş yandaş araştırma şirketi sahipleri var. Adamlar her konuda ahkam kesiyor. Liderler için sevgi dilini kullanmak çok mu zor? Üzülerek görüyorum ki, seçimlere yaklaştıkça bu dil daha da kirleniyor. Oysaki, siyaset akılla, dille, bilimle yapılır. Toplumun tüm kesimlerini kucaklamak siyasetçinin en öncelikli ilkesi olmalı. Siyasette sözün önemi büyüktür. Siyasetçi dürüst olursa, ilkeli olursa tutarlı olursa, halkına güven verirse kazanır. Dün birbirlerine en ağır hakaretleri edenler, bugün can ciğer kuzu sarması.Menfaat sözkonusu olduğunda, bütün insanı değerler; ilkeler, onur, gurur haysiyet hepsi unutuluyor. Liderlerin; rakiplerine çamur atarak küfrederek saldırmak yerine, ülkenin sorunlarını nasıl çözeceklerine yönelik projelerini anlatmaları gerekmez mi? Siyaset toplumu idare etme, toplumda oluşan çatışmaları uzlaştırabilme sanatıdır. İşte o yüzden her babayiğidin harcı değildir.
