AH KARABÜK VAH KARABÜK

MUSTAFA AKAY Ah Karabük vah Karabük… Bahtı kara Karabük.. Bir zamanlar, Türkiye’nin parmakla gösterilen, şimdi ise kentten köye dönmüş Karabük… Sporda, sanatta, üretimde, kentleşmede, eğitimde yıldızlaşmışken muma dönmüş Karabük… Sen Cumhuriyetin bir ürünüsün. Bunun değerini bilemedin Karabük… Yıl 1937. Türkiye’nin ilk demir çelik fabrikasının kurulması, demiryolunun gelmesiyle büyüdün, serpildin, güzelleştin… Nice değerli insanlar yetiştirdin. Ülkede bir güneş gibi doğdun. Sanayileşme atılımının da ilklerindensin. O nedenle, Mustafa Kemal Atatürk ile Mustafa İsmet İnönü’ye çok şey borçlusun. İlk demiri de senin tesislerinde üretti Türkiye… Binlerce insana ekmek verdin. Sen vefasızlığı da yaşadın. Senin ekmeğinle büyüyenler, terk edip gittiler. Senden kazandıkları paralarla , başka yerlerde yatırım yaptılar. Başka yörelerde istihdama katkı verdiler. Neyse, lafı fazla uzatmayalım… Yine, vefasızlıkları yaşıyorsun. Seni ve senin insanlarını yok sayan bir anlayış, yönetim erkini eline geçirmiş seninle top oynar gibi oynuyor. Ateş olmayan yerden duman çıkmaz derler. Şimdilerde yayılan söylentilere göre Türkiye’nin en büyük entegre tesislerinden olan Kardemir’e birileri çökeceklermiş… Altyapısı hazırlanıyormuş bu işin. Senin topraklarında filizlenen Demir Çelik İşletmeleri, çok sayıda tesisin ve fabrikanın projesini, üretimini ve montajını yaparak “Fabrikalar Yapan Fabrika” unvanını almıştı. Erdemir’in kurulmasında büyük payın ve ortaklığın var. Gün geldi, bir başbakan çıktı, “son sosyalist devleti de yıktık” diye tırışkadan bir laf etti. Bu doğrultuda, Demir Çelik İşletmeleri zarar ediyor, kapatacağız noktasına gelindi. Onlara göre, karma ekonomi gereksizdi ve piyasa tam anlamıyla özel sektöre bırakılmalıydı. Kapatıyoruz dediler. Ancak, umulmadık bir şey oldu. Kent işçisiyle, memuruyla, esnafıyla ayağa kalktı. Direniş başladı. Aslanlar gibi savaşım verildi. Sonuçta, muktedirler, kapatmaktan vazgeçtiler, devasa tesisleri “1 liraya yöre halkına verelim” dediler. İşçi kıdem tazminatına karşı pay aldı. Esnaf ve orta ölçekli işletmeler destek verdi. 1 liraya kocaman tesis alındı. İşçi bu işlerden anlamadığı için zamanla gücünü yitirdi. Fabrika üç ailenin eline geçti. Üç aile hep eleştirildi. Karalandı. Süreç içerisinde, başka şeylerde oldu. Nasıl olduysa, Varlık Fonu devreye girdi. Özel ve çok ortaklı bir şirkete, Karabük’ü bilmeyen, Kardemir’i bilmeyen milletvekili, bakan eskileri yönetim kurulu üyesi olarak atandılar. Öyle ki, 11 kişilik yönetim kurulunun 10’nu iktidar atadı. Eskiden Kitleri arpalık olarak niteleyenler, özel bir şirketi hükümetin arpalığı haline getirdiler. Şimdi, başka öyküler yazılıyor. Yenişehir’de bulunan bazı kiracılar çıkarılmak isteniyor. Bu, yeni bir hazırlığın işareti olarak yorumlanıyor. Her şeyde anlaşılmış da, Yenişehir Bölgesi’nde görüşmeler sürüyor şeklinde. Bu ülkede, mafyanın bir yerlere çökmesine çok tanık olundu. Sanıyoruz, devletin bir özel şirkete çökmesine ilk kez tanık olacağız Kardemir’i sattık diyerek, rüşvet olarak il yapanlar ilçe Karabük’ün güzelliklerini yaşamamış olanlardır. Yazık edilmiştir Karabük’e… Karabük’ün bahtı karadır.. Adı gibi.