'' Bu memleketin toprakları üstünde kanlarını döken kahramanlar! Burada bir dost vatanın toprağındasınız. Huzur ve sessizlik içinde uyuyunuz. Sizler Mehmetçikle yan yana, koyun koyunasınız. Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen analar! Gözyaşlarınızı dindiriniz. Evlatlarınız bizim bağrımızdadır. Huzur içindedirler ve huzur içinde rahat, rahat uyuyacaklardır. Onlar, bu toprakta canlarını verdikten sonra, artık bizim evlatlarımız olmuşlardır. (Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK)'' Yukarıda tırnak içerisine aldığım cümleler; beyni, ruhu, konuşmaları, davranışları insan sevgisiyle dolu bir faniye, son yüzyılın en büyük lideri olarak Çanakkale'de doğan. Tarihe, ''Çanakkale Geçilmez'' deyimini yazdıran bir askeri dehaya, ülkemizin kurucusu, milletimizi tebaalık vasfından, yepyeni bir millet yapısına taşıyan liderine; Çanakkale'deki rütbesiyle Yarbay Mustafa Kemal'e, Türk Milletinin Gazi Atasına, Atatürk'üne aittir… Çanakkale savaşları; Türk Milletinin doğuşunu müjdeleyen, vatanına sevdalı atalarımızın kan çanağında kazandığı ve tarih sayfalarına kazıdığı eşsiz bir zaferdir. Şimdi, o tarih sayfalarını aralayalım, bu destanda yer alan yabancı askerlerin anlatımıyla Çanakkale'de kanla yazılan o destana bakalım, gerçeklerin sesi ve görüntüleriyle… 5'nci Osmanlı Ordusu Komutanı (Çanakkale Savaşlarına katılan tüm birliklerimizin komutanı) Alman Mareşali Liman Von Sanders'in savaşın içerinde tuttuğu günlüklerinden: ''Tarih kitaplarında Türkler hakkında yazılı olanlar, hatta onlarla savaşanların anlattıkları, gerçekleri ifade etmekten acizdir. Mutluluk Türklerle birlikte savaşmaktır. Bu şerefi ömrümün sonuna kadar taşıyacağım. Taş üzerinde yatıyor, güneşe, fırtınalara, soğuğa, yağmura karşı korumasız siperlerde çamur ve toz içinde günler geçiriyor. Fakat dünyanın bütün araç ve imkânlarına sahip düşmanlarıyla aslanlar gibi dövüşüyorlardı. Bu, ne sessiz ve gösterişsiz bir vatan sevgisiydi… Allahın adını yürekten haykırarak saldırganın üzerine atılıyorlardı. Düşmanları da ona hayrandı…'' Çanakkale düşman güçleri komutanı, İngiliz Generali İan Hamilton ise; savaş boyunca tuttuğu günlüğüne şu notları düşmüştü: ''Çok mükemmel komuta edilen ve cesaretle dövüşen Türk Ordusuna karşı savaşıyoruz. Conkbayırı'nda Türkler çok iyi bir kumandana sahiptiler. Bu kumandanlar bizi bir baskınla bastırmadıkça yenemeyeceklerini biliyorlar ve durmadan baskınlar yapmaktalar. Türkler gerçekten cesur ve görüldükleri yerde dehşetli korku yaratıyorlar. Masal kitaplarında değil ama süngü takmış, pırıltılar içinde bir insan hattı: 'Allah, Allah nidalarıyla üzerimize koşuyorlar. Türk subayları çok üstün nitelikli kişiler. Ellerinde kılıçları, askerlerinin önünde bize doğru koşuyorlar ve birliklerinin cesaretini pekiştiriyorlar. (Conkbayırı - Çanakkale, 2 Mayıs 1915) '' İngiliz Üsteğmeni L. Casey'in (Savaştan sonra Avustralya Genel Valisi olmuştur…) savaşta tutmuş olduğu günlüklerinde şunlar yazılıydı: ''25 Nisan 1915 günü Conkbayırı'nda Türkler ve Anzaklar arasında korkunç siper savaşları oluyor. Siperler arasında 8-10 metre mesafe var. Süngü hücumundan sonra savaşa ara verildi. Askerler siperlere çekildi. Yaralılar ve ölüler toplanıyor. İki taraf arasında açıkta ağır yaralı ve bir bacağı kopmak üzere bir İngiliz yüzbaşı avazı çıktığı kadar bağırıyor, ağlıyor ve 'kurtarın beni' diye adeta yalvarıyordu. Çünkü en küçük kıpırdanışta yüzlerce kurşun yağıyordu. Bu sırada akıl almaz bir olay oldu. Türk siperlerinden beyaz bir iç çamaşırı sallandı. Arkasından aslan yapılı bir Türk askeri silahsız bir şekilde siperden çıktı. Hepimiz donup kaldık. Kimse nefes dahi almıyor ve ona bakıyorduk. Asker gayet yavaş adımlarla yürüyor, siperdekiler ise ona nişan almış bekliyorlardı. Asker, bağıran yaralının yanına geldi. Yaralı İngiliz subayını okşar gibi yerden kucakladı. Kolunu omzuna attı. Ve bizim siperlere doğru yürümeye başladı. Yaralıyı usulca yere bırakıp, kendi siperlerine döndü. Teşekkür bile edemedik. Savaş alanında günlerce bu kahraman Türk askerinin cesareti, güzelliği ve insan sevgisi konuşuldu…''(Kaynakça: Hanri Benazus- Kanla Yazılan Destan Çanakkale) Yukarıda paylaşmış olduğum 3 savaş anısı; o kan çanağında yaşanan tarihi süreçte savaşan, ''dünyanın hiçbir ordusunda'' rast gelinmeyen, gelinemeyecek olan Mehmetçiklerin savaşın o cehennemi yüzüne yazdıkları kahramanlıkların, insan olabilmenin niteliklerinden sadece bir kaçıdır. Unutulmasın ki Çanakkale Savaşları; millet olabilmemizin, Türk Milleti kavramının ulusal bilincini ortaya çıkarmıştır. Bu savaş; o aziz vatan topraklarımızda 213.882 Türk Şehidi, 47.000 Fransız, 205.000 ( İngiliz/Hintli/ Avustralyalı, Yeni Zelandalı (Anzaklar) / Senegalli can kaybıyla sonlanmış, tarihe dünyanın en büyük savaşlarından biri olarak geçmiştir. Özet olarak, Çanakkale savaşları: Türklüğün bir millet olma bilinciyle ön plana çıktığı, şeref ve namusumuzun kurtarıldığı, ulusal benliğe kavuştuğumuz, Türk'ün yalnız kendine güvenmesi gerektiği gerçeğine ermesi; bu günkü güzel Türkiye'mizin ortaya çıkması; bize, bizim milletimize has çok çarpıcı insanlıkların, yiğitliklerin yaşanması bakımından acı ve kanla yazılmış bir destan olarak, şanlı tarihimizdeki yerini almıştır. Bugünün Türkiye'sinde; kimi açılımlar, dönüşümlerle ortaya çıkan tabloya, yaşanan olaylara, bu olaylara neden olanlara, kimi uygulamalara, uygulayan siyasilerine ve toplumu iki ayrı zihniyet etrafında giderek kutuplaşan ülkemizin; bu gününden, o günlere baktığımızda, devletimizin kuruluş destanının yazıldığı 'Çanakkale Savaşlarından' alınacak, çıkarılacak pek çok ders olduğu açıktır. Aslında binlerce yıllık tarihimizde yazılı gerçekler; günümüz Türkiye'sinde, tarihi yeni baştan yazdıklarını söyleyenlere en iyi cevabı vermektedir. Çanakkale Destanının 100'ncü yıldönümünün kutlandığı bu çok özel günde; O destanı yaratanlar; Türküyle, Kürdüyle, Lazıyla, Çerkez'iyle, Abazasıyla, Arabıyla, Sunnisiyle, Alevisiyle, vatan topraklarımız uğruna omuz, omuza kahramanca savaşmışlar. Seve, seve hayatlarını feda ederek, şehitlik mertebesine erişmişlerdir. Halen şehitliklerimizde kucak, kucağa huzur içerisinde yatmaktadırlar. Bu tablo; Anayasamızın 66'ncı maddesinde yazılı olduğu gibi,''Türkiye Cumhuriyetini kuran halka Türk Milleti denir.'' Gerçeği ile örtüşen, ''Türk Devleti'ne vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türk'tür.'' Tanımlamasının en çarpıcı görüntüsüdür. Bu tablo; milletimizin birlik ve beraberlik içerisinde neleri başarabileceğini anlatan, aziz vatan topraklarını bize emanet eden atalarımızın bugünün Türkiye'sine verdikleri en çarpıcı, en önemli mesajdır. Zaferle taçlanan Çanakkale Destanının 100'ncü yıl dönümünü milletçe hatırladığımız, andığımız, bu gurur ve onur gününü yaşarken; Son dönemde milli ordumuza kumpas kurarak, Şanlı Türk Ordusuna diz çöktüreceğini sananların, yurt dışı odaklı kimi şer odaklarının, bu odakları bir ihanet maşası gibi kullanan emperyalist güçlerin; tarihe kanla yazılan bu destandan almaları gereken önemli bir ders, unutmamaları gereken önemli bir husus daha vardır. O da; Bu savaşa katılan Mehmetçiklere emir komuta eden komuta heyetinin kudret ve kabiliyetinin bugün de aynı şekilde devam ettiği gerçeğidir. Çanakkale savaşları; Ellerinde kılıç, Mehmetçiğin en önünde şahadete koşan komutanlarının, subaylarının, astsubaylarının üstün sevk ve idaresiyle kazanılmıştır. Onlar, bu kudret ve kabiliyeti; mensup oldukları milletimizin atalarından, şanlı tarihimizden almışlar; onların izlerini takip etmişler, savaş meydanlarının korkusuz ve yiğit askeri Mehmetçiğin mağlup edilemeyen süngüsü ile zafere ulaşmışlardır. Yakın tarihimizde Kore'de, Kıbrıs'ta yaşanan savaşlarda; devletimizin, milletimizin yüksek menfaatleri gereğince görev alan Şanlı Ordularımızın mensupları da; isimleri tarih sayfalarında altın harflerle yazılı, tarihimize nice şan ve zaferi armağan eden Kağanlara, Hanlara, Hünkârlara, Komutanlara, Çanakkale'deki Atalarına layık olmuşlar, nice kahramanlıkları tarihe kazımışlardır. Türk Milletinin bağrından çıkan Şanlı Ordularımız bu günde; aynı kudret ve kabiliyette görevinin başında, dünyanın en güçlü ve disiplinli ordularından birisi olarak dosta güven, düşmanına korku vermeye devam etmektedir. Tarihe kazınmış olan bu gerçeğin değişmesine/değiştirilmesine hiçbir şer odağının gücü yetmeyecektir. Altının çizilerek ifade edilmesi, Çanakkale Savaşlarının hiçbir şekilde göz ardı edilmemesi, unutulmaması gereken en önemli gerçeği ise; Kan çanağına yazılan o zaferlere damgasını vuran, savaşın kaderini değiştiren bir askeri dehanın, Yarbay Mustafa Kemal'in, o yer ve zaman kesitinde Çanakkale'de görev alması, Mehmetçiğe emir ve komuta etmiş olmasıdır. Çanakkale zaferinin 100'ncü yılının kutlandığı, o zafer destanını hatırladığımız günümüz Türkiye'sinde; kimileri bu gerçeği görmezden gelse de, kimi anma törenlerinde Mustafa Kemal'in adı anılmasa da! Yarbay Mustafa Kemal'in, Çanakkale Savaşlarının kaderini değiştirdiği gerçeğini; o tarihi günlere tanıklık eden yer küre ve tüm şüheda bilmekte; Conk Bayırı'nda, Arıburnu'nda, Anafartalar'da doğan o güneş; hala parlamaya devam etmektedir. Bu gerçek; sadece bizim tarih sayfalarımızda değil, savaşa katılan düşmanlarımızın tarih sayfalarına da kazınmıştır. Kim ne derse desin! Hiç bir güç, hiç bir söylem; bu tarihi gerçeğe gölge düşüremeyecek, tarihin unutmaz hafızasından silemeyecektir. Savaş meydanlarının korkusuz ve yiğit askeri Mehmetçiği, Kıbrıs'ta savaş meydanından tanıyan; onların hayatlarını vatan, millet ve bayrak uğruna seve, seve nasıl feda ettiklerini gören, iman güçlerine şahitlik eden bir Gazi Komutan olarak; Çanakkale Savaşlarının 100'ncü yıldönümünde; başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve Silah Arkadaşları olmak üzere; vatan ve vazife uğrunda şehitlik mertebesine erişen kahramanlarımızı, en derin şükran ve minnet duygularımla anıyor, bugün hayatta olmayan Gazilerimizi rahmetle yâd ediyor, o topraklarda artık bizim evlatlarımız olan yabancı askerlerin hatıraları önünde saygıyla eğiliyorum. Bizlere bu aziz vatan topraklarını emanet eden o Koçyiğitleri; istiklal marşımızın yazarı, milli şairimiz Mehmet Akif'in, Çanakkale Şehitlerimize hitaben yazdığı, milletçe hepimizin yürekten katılacağımıza inandığım, ''Çanakkale Destanının'' şu dizeleriyle selamlamak istiyorum: ''Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker. Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer. Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor Tevhid'i. Bedr'in aslanları ancak bu kadar şanlı idi. Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın? ''Gömelim gel seni tarihe'' desem, sığmazsın. Her-cü merc ettiğin edvara da yetmez o kitab. Seni ancak abediyetler eder istiab.'' Ey bayrak; uğruna veremediğimiz canı, gölgende yaşatmaya hakkımız yok… Atilla ÇİLİNGİR Kıbrıs GAZİSİ www.atillacilingir.com