24 Haziran 2019 günü sabah saatlerinde okulumuzun bahçesindeydim. Gözlerim uzun yıllar görev yaptığım Yenişehir İlkokulu ve Atatürk 100. Yıl Eğitilebilir Çocuklar Okulunu arıyordu. Ama bahçede sadece Atatürk büstünün kaidesi ile çocuklarımızla diktiğimiz bahçe çevresindeki ağaçlar kalmıştı. Birde yıkımın molozları.,
1976 yılından 1996 yılına kadar Aile Birliği ve Koruma Derneği Başkanlığı yaptığım bu irfan yuvasının bahçesinde hüzünle çevreyi seyrederken yanımda bir otomobil durdu. Aracı kullanan kişi, " Fikret Bey hoş geldiniz. Ben çocuklarınızın öğretmeni Suat ÇELİK'im " dedi. Gözlerinizin yaşardığını görüyorum ve sizi anlıyorum, yok etme canavarı burayı bu hale getirdi " diyerek yanımdan ayrıldı.
Yirmi yıl süren bu görev sırasında yönetim kurullarında çok değerli insanlarla beraber oldum. Hepsi de Demir-Çelik Fabrikalarında çalışan kişilerdi. İşçi, memur, mühendis, mimar, ünite müdürü ve genel müdür yardımcılığı statüsünde bulunan bu insanlar ekip anlayışıyla okulumuz ve öğrencilerimizin ihtiyaçlarının karşılanmasında çok büyük bir özveri ortaya koymuşlardı.
1979 yılı Dünya Çocuk yılıydı. Birleşmiş Milletler aldığı bir kararla 1981 yılını Özürlüler Yılı ilan etmiş ve üye ülkelerin on yıl içinde bu alanda çalışmalar yapmasını istemiş ve yaptıkları çalışmaların 1992 yılında toplanacak Genel Kurul'da tartışılacağını duyurmuştu.
Koruma derneğimiz BM'in bu kararı doğrultusunda bir çalışma yapmamızı tartışmaya başladı. 1978 yılında Batı Almanya'da sondershule denilen okullarda zihinsel engelli çocukların eğitildiğini öğrenmiş ve bu okulları ziyaret etmiştim. Ne yazık ki; çok sayıda Türk çocuğunun Almanca yetersizliği bahanesiyle "bunlar geri zekalı" denilerek bu okullara doldurulmuş olması acı bir gözlemim oldu. Bu üzüntü verici durum ulaştığım gazetelerde haber olarak yer aldı. Arkadaşlarımla paylaştığım bu bilgi ilgiyle karşılandı ve araştırmaya başladık. Ülkemizde böyle bir okul var mıydı, Karabük ve çevresinde bu tip çocuklarımız bulunuyor muydu ? O zaman Zonguldak'a bağlı bir ilçe olan Karabük ve çevresinde yüze yakın zihinsel engelli çocuğumuzun olduğu ortaya çıktı ama Türkiye'de böyle bir okul yoktu. Bunun üzerine Yönetim Kurulumuz her şeyi devletten beklemek yerine yurttaşların da bir şeyler yapabilecekleri gereğini ödev saymış, zihinsel engelli çocuklarımız için çağdaş ve her türlü özel niteliklere sahip bir okul yapılmasını 03.10.1979 tarihli 8/10 sayılı toplantısında karar altına almıştı. Engellilik Yönetim Kurullarındaki arkadaşlarımın hiç birisinin doğrudan yaşadığı bir durum değildi.
Bu karar sonucunda Karabük Basını ve TRT'nin yardımıyla oluşturduğumuz kamuoyu etkili oldu. Başta Demir-Çelik İşletmeleri Genel Müdürlüğü, Çelik-İş Sendikası, Kaymakamlık, Belediye ve tüm Karabüklülerin katılımıyla desteklenen bu çalışma, Atatürk'ün 100. Doğum Yılı etkinlikleri ile ilgili komitenin programına alındı. 05 Ocak 1981 günü Yenişehir İlkokulu bahçesinin bir bölümünde başlayan yapım çalışması kısa sürede bitirildi ve Türkiye'nin bu alandaki ilk eğitim kurumu olan "100. YIL ATATÜRK EĞİTİLEBİLİR ÇOCUKLAR OKULU" adıyla 16 Eylül 1981 günü Zonguldak Valisi Galip DEMİREL'in de katıldığı bir törenle eğitime başladı.
Bugün bazıları hayatta olmayan Yönetim ve Denetim Kurullarında görev yapan arkadaşlarımız ile okullarımızın çok değerli müdürleri ve fedakar öğretmenlerini, zihinsel engelliler okulumuzun yapımında emeklerini ve desteklerini esirgemeyen tüm kişi ve kuruluşları saygıyla anarken, her iki okulumuzu da yıkan ve yok eden zihniyeti kınıyorum.
Bugün ülkemizde zihinsel engelliler için 3 bin 600 civarında okul ve eğitim merkezi, 300 bin dolayında eğitim alan ve rehabilite edilen çocuğumuz bulunmaktadır. Karabük'teki okulumuzun derneği 1985 yılında Ankara ve İzmir'de bulunan iki dernekle Zihinsel Özürlüler Federasyonu'nu kurmuş, diğer federasyonların da oluşumuyla 1986 yılında Türkiye Sakatlar Konfederasyonu kurulmuştu.
Son yıllarda yıkma ve yok etme salgınının hedefi olan Karabük'teki bir çok yapı ve yerleşke gibi ülkemizin ilk yüksek fırınları, Fatma ve Zeynep'le aynı akıbete uğrayan aşağıda yer alan fotoğraflardaki bu değerlerin korunarak müze haline getirilmesi çok mu zordu ?
Bu duygularla 3 Aralık Dünya Engelliler Günü nedeniyle, baş etmekte çok zorlandığımız bu pandemi sürecinde büyük güçlüklerle karşı karşıya kalan engelli insanlarımıza sahip çıkılmasını, onların sağlık, sosyal, kültürel, ekonomik ve eğitsel sorunlarına ivedi çözümler getirilmesini diliyorum.
